Bulimia, tıbbi adıyla bulimia nervoza, bireyin aşırı yemek yeme (tıkanırcasına yeme) ve ardından kilo alma korkusuyla bu yediklerini telafi etme davranışları sergilediği bir yeme bozukluğudur. Bulimia’da iyileşme süreci hem bedensel hem de psikolojiktir. Siz de bu süreçte tedavinizle birlikte bütüncül hizmet sunan DoniFit uygulamasından da yararlanabilirsiniz. Donifit içerisinde egzersiz uygulamalarının, diyetisyenlerin ve psikolojik danışmanların da bulunduğu bir app’tir. Bugün bulimia hastası olan Başak’ın öyküsünü dinleyeceğiz.
Başak’ın Öyküsü
‘‘Merhaba, ben Başak 21 yaşındayım ve bu da benim iyileşme hikayem… Aslında tam olarak nereden başlayacağımı bilmiyorum hiçbir zaman özgüvenli biri olmadım. Kendine güvenen bir çocuk değildim, kendine güvenen bir gençte olamadım. Dünya güzeli de seçilsem güzel olduğuma inanmam sanırım ama güzel olmayı hep çok istedim. Duygusal yüklerle nasıl başa çıkacağımı da bilmiyordum. Stres ve kaygı seviyemi kontrol edemiyordum bu durum ergenliğe girdiğim zaman iyice arttı. Sanki sonu olmayan bir karanlık vardı beni sürekli içine çeken, kaygılarım gittikçe artıyordu. Aynı anda hem görünür hem görünmez olmak istiyordum.
Hem görünür olmak istiyordum, fark edilen dikkat çeken biri hem de biliyordum çok kusurluydum ve insanlar bana baktıklarında görecekleri tek şey kusurlarım olacaktı. Huyum güzel değildi, fiziğim güzel değildi, yüzüm güzel değildi, yani bana göre değildi… Herkese göre manken olabilecek güzellikte fiziğim, ödül alabilecek güzellikte yüzüm vardı ama ben aynaya baktığımda gördüğüm şeyi sevmiyordum. Burnum biraz daha kalkık olmalıydı belki ve 32 beden olmalıydım…
Stresi seviyemi yönetemediğim zamanlarda tıkınırcasına abur cubur yemeye başlıyordum sonra da bunun vicdan azabıyla kendimi birkaç gün aç bırakıyordum. 3 gün sağlıklı beslenmeye özen göstersem 4. Gün tatlı krizi geçiriyordum bu seferde telafi edebilmek için tüm günümü spor yaparak geçiriyordum. 16 yaşına geldiğimde ise ilk kez kendimi kusturmaya başladım.
Bir süre sonra bu durum ailem tarafından fark edildi ve tedaviye başladım. Ama içimdeki boşluk gün geçtikçe artıyor, baktığım karanlık da git gide büyüyordu. Yeme bozukluğu + anksiyete + depresyon tanısı nedeniyle 17 yaşıma geldiğimde hastaneye yatırıldım. Sosyal ilişkilerim zayıftı, hiç arkadaşım yoktu. Evde olduğum zamanlarda odamdan çıkmıyordum, okula gitmiyor, sosyalleşmiyor herhangi bir aktivitede de bulunmuyordum. Yaşama dair umut ve inancım azdı.
Yatarak tedavinin ardından eve döndüğümde durum pekte değişiklik göstermemişti. Diyetisyen, psikolog ve psikiyatr arasında mekik dokuyordum. Yaşıtlarım gibi ilişki sorunlarım veya üniversite hayallerim yoktu. Onların içinde adeta görünmez gibiydim ama görünmek ve fark edilmek de istiyordum. Çok çok güzel olup herkes tarafından fark edilmek…
Bulimia ve İyileşme Süreci
Bu süreçte iyi gelmesi için birkaç kursa bakındım resim ve müzik kurslarına başladım sonrasında da yogaya. Hepsi kendimi daha iyi hissetmede bana yardımcı oldu. Yoga hem fiziksel hem hem ruhsal olarak bana aydınlık bir kapı araladı. Günlerimin çoğunu pilates ve yogaya ayırmaya başladım, bir süre sonra kaydı seviyem azaldı, üniversite sınavına hazırlanmaya karar verdim. Aynı zamanda yemekleri yemeden önce kendimi kontrol etmeye, hatta yemeklerin ilk önce kokusunu fark etmeye başladım.
19 yaşındayken üniversiteye başladım hala yogaya, resim yapmaya ve yazmaya devam ediyorum. Yemeklerle aram daha iyi, tadlarının farkına varıyor ve sindirerek, farkındalıkla yavaş yavaş yemeye dikkat ediyorum. Ara ara kendimi kötü hissediyor, telaşa kapılıyor eski halimin geri geldiğini düşünüyorum. Ama fark ettim ki iyileşmek bir süreç ve bir döngü. Bazen çok iyi bazense çok kötü hissedebiliriz. Her şey yolunda gibi hissederken yeniden düşebilir, sonrasında ayağa kalkabiliriz. Ben hala devam ediyorum, evet düşe kalka…’’
Siz de kendi gücünüzü yeniden keşfedebilirsiniz, unutmayın bu bir yolculuk ve iniş çıkışların olması çok normal. Bulimia ve İyileşme Süreci hem bedeninizle hem yemeklerle hem kendinizle barışma sürecidir.